укіда́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укіда́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ніт², ніта́,
1. Злучэнне ніцяных петляў у ткацкім станку для падымання нітак асновы.
2. Спосаб ткання, ад якога залежыць від перапляцення ніцей у тканіне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увярга́ць
‘
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| увярга́ю | увярга́ем | |
| увярга́еш | увярга́еце | |
| увярга́е | увярга́юць | |
| Прошлы час | ||
| увярга́ў | увярга́лі | |
| увярга́ла | ||
| увярга́ла | ||
| Загадны лад | ||
| увярга́й | увярга́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| увярга́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укіда́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укі́даны
1. вбро́санный, вки́данный;
2. забро́санный;
3. вки́данный;
1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Кідаючы, перамясціць у другое месца ўсё, многае.
2. Скідаць, злажыць нанава, іначай.
3.
перакіда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
опуска́ть
1. апуска́ць, спуска́ць; (вбрасывать)
опуска́ть пи́сьма в я́щик
опуска́ть го́лову апуска́ць галаву́;
опуска́ть воротни́к адклада́ць (апуска́ць) каўне́р;
опуска́ть ру́ки
2. (пропускать) выпуска́ць, прапуска́ць, выкіда́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укі́дваць
1. (внутрь чего-л. в несколько приёмов) вбра́сывать, вки́дывать;
2. (чем-л.) забра́сывать;
3. (в бёрдо) вки́дывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ніт 1, ‑а;
Металічны стрыжань, які мае на адным канцы галоўку, а на другім — разьбу, на якую накручваецца гайка; болт.
ніт 2, ‑а́;
1. Злучэнне ніцяных петляў у ткацкім станку для падымання нітак асновы.
2. Спосаб ткання, ад якога залежыць від перапляцення ніцей у тканіне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вверга́ть
1.
2.
вверга́ть в печа́ль уганя́ць (уво́дзіць) у сму́так;
вверга́ть в беспа́мятство рабі́ць бяспа́мятным, уганя́ць у бяспа́мяцтва;
вверга́ть в печа́ль уганя́ць у сму́так;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)