уклада́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укласці ​1 (у 1–6 знач.).

уклада́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укласці ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стара́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Імкненне зрабіць, выканаць што-н. старанна, дбайна; руплівасць.

Укласці ўсё с. ў работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укла́дзены ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укласці ​1 (у 1–6 знач.).

укла́дзены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укласці ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацугля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго (што).

Укласці ў рот каню цуглі, закілзаць.

З. каня.

|| незак. зацу́гліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уклада́нне¹, -я, н.

1. гл. укласці¹.

2. мн. -і, -яў. Укладзеная сума грошай; укладзены прадмет.

Капітальныя ўкладанні.

Бандэроль з цэнным укладаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заладава́ць

‘прывесці ў парадак, падправіць, падрыхтаваць, укласці што-небудзь; скласці, загрузіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заладу́ю заладу́ем
2-я ас. заладу́еш заладу́еце
3-я ас. заладу́е заладу́юць
Прошлы час
м. заладава́ў заладава́лі
ж. заладава́ла
н. заладава́ла
Загадны лад
2-я ас. заладу́й заладу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заладава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

укла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. укласці¹.

2. мн. -і, -дак. Тое, што складзена, укладзена ў пэўным парадку.

Прыгожая ў. валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паўкла́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Укласці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. дзяцей спаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укладваць — укласці ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укласці ​1 (у 1–7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)