уко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да укапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вкопа́ть сов. (врыть) укапа́ць, мног. паўко́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ука́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уко́пваць несов. врыва́ть, вка́пывать; см. укапа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́паны

1. зака́панный; ука́панный, иска́панный;

2. вка́панный;

1, 2 см. ука́паць

укапа́ны вры́тый, вко́панный; см. укапа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. укопваць — укапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Укапаць усё, многае. Паўкопваць слупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Укапаць вялікую колькасць чаго‑н. Наўкопваць слупоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иска́пать сов., разг. ска́паць, зака́паць, мног. пазака́пваць, ука́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укапа́ны і уко́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укапаць.

•••

Як (нібы, быццам) укапаны (укопаны) — зусім нерухома (стаць, спыніцца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)