взго́рье ср., разг. узго́рак, -рка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрыць, зры́ю, зры́еш, зры́е; зры́ты; зак., што.

1. Скапаць, нарабіць ям, калдобін.

Свінні зрылі выган.

Поле, зрытае снарадамі.

2. Рыццём, капаннем знішчыць.

З. узгорак.

|| незак. зрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приго́рок паго́рак, -рка м.; узго́рак, -рка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взго́рок прост. узго́рак, -рка м.; паго́рак, -рка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́л​I адхо́н, -ну м., узго́рак, -рка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паго́рак, ‑рка, м.

Невялікая адложыстая ўзвышанасць; узгорак. Дарога ўзнімалася на пагорак. М. Стральцоў. Дом высіўся на пагорку ў цэнтры.. дзядзінца. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узго́рачак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да узгорак. Па лісці бручкі, у якой мы заляглі перад узгорачкам, аднастайна бубніць халодны дождж. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буго́р паго́рак, -рка м., узго́рак, -рка м., грудо́к, -дка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыго́рак, ‑рка, м.

Невялікая горка, узвышша; пагорак, узгорак. Трохі воддаль на прыгорку Вёска іх чарнее. Колас. Мы спусціліся з прыгорка ў густы туман. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изволо́к обл. (спуск) схіл, род. схі́лу м.; (пригорок) узго́рак, -рка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)