Verbum

анлайнавы слоўнік

узго́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узго́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

Невялікая горка, узвышэнне з пакатымі схіламі; пагорак.

Пясчаны ў.

|| памянш. узго́рачак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узго́рак, -рка м. холм, буго́р; приго́рок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Узгорак 10/434

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

узго́рак, ‑рка, м.

Невялікая горка, узвышэнне з пакатымі схіламі; пагорак. Пясчаны ўзгорак. □ Вада клінам уразалася ў лагчынку між двума ўзгоркамі. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгорак

т. 16, с. 180

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

узго́рак м. Hügel m -s, -, Ánhöhe f -, -n, Érhebung f -, -en;

магі́льны ўзго́рак Grábhügel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

узго́рак Невысокае ўзвышша, горка (БРС). Тое ж узгорачак (Сміл. Шат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

узгорак, пагорак, прыгорак, узгор'е, горка, гара, узвышша, узвышак, груд, грудок, курган / на Далёкім Усходзе: сопка; горб (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

узго́р’е, -я, мн. -і, -яў, н.

Невялікае ўзвышэнне, узгорак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)