тарпедано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Баявы самалёт або карабель, узброены тарпедамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сатэлі́т

‘узброены найміт; паслугач’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сатэлі́т сатэлі́ты
Р. сатэлі́та сатэлі́таў
Д. сатэлі́ту сатэлі́там
В. сатэлі́та сатэлі́таў
Т. сатэлі́там сатэлі́тамі
М. сатэлі́це сатэлі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вооружённый узбро́ены;

◊

вооружённым гла́зом узбро́еным во́кам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гранатамётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Баец, узброены ручнымі гранатамі, або стралок з гранатамёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мушкецёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Салдат, узброены мушкетам.

|| прым. мушкецёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбо́й, -ю, м.

Узброены напад з мэтай аграблення, забойства.

Марскі р.

|| прым. разбо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

басма́цтва, -а, н.

Узброены контррэвалюцыйны нацыяналістычны рух супраць савецкай улады ў Сярэдняй Азіі ў пачатку 20 ст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мечано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Сярэдневяковы воін, узброены мячом, а таксама слуга рыцара, які насіў за ім меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мушкецёр, ‑а, м.

Салдат, узброены мушкетам.

[Фр. mousquetaire ад mousquet — мушкет.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкаўзбро́ены, ‑ая, ‑ае.

Узброены няцяжкай зброяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)