паўвіва́ць
‘увіць што-небудзь у што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | паўвіва́ю | паўвіва́ем | 
		
		
			| 2-я ас. | паўвіва́еш | паўвіва́еце | 
		
		
			| 3-я ас. | паўвіва́е | паўвіва́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | паўвіва́ў | паўвіва́лі | 
		
			| ж. | паўвіва́ла | 
		
			| н. | паўвіва́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | паўвіва́й | паўвіва́йце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | паўвіва́ўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
вви́ть сов.
1. уві́ць;
2. (вплести) упле́сці, мног. паўплята́ць;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
уві́ты
1. вви́тый, вплетённый;
2. уви́тый;
3. уви́тый;
1-3 см. уві́ць
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
вплести́ сов.
1. упле́сці, мног. паўплята́ць; (ввить) уві́ць, мног. паўвіва́ць;
2. (впутать) разг. упле́сці, ублы́таць, умяша́ць;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
увіва́ць несов.
1. ввива́ть, вплета́ть;
2. (обвивать) увива́ть;
3. (наматывая, умещать) увива́ть;
4. украша́ть, увива́ть;
1-3 см. уві́ць
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
запле́сці, ‑пляту, ‑пляцеш, ‑пляце; ‑пляцём, ‑плецяце; зак., што.
1. Перавіваючы, сплесці. Заплесці касу.
2. Увіць, уплесці ў што‑н. Запляту я ў касу Стужку чырвань-агонь. Астрэйка.
3. Плетучы, залапіць, закрыць адтуліну і пад. Заплесці дзірку ў плоце свежай лазой.
4. Пакрыць густым перапляценнем чаго‑н.; аплесці. Але скала больш не тоіць у сабе небяспекі, яе перамаглі, яе заплялі лёгкай, простай і прыгожай канструкцыяй драўляных клетак. Галавач. Павуцінне звісала са столі, яно запляло і два абразы на покуце. Пестрак.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
упле́сці, упляту, упляцеш, упляце; упляцём, уплецяце, уплятуць; пр. уплёў, упляла, ‑ло; заг. упляці; зак., каго-што.
1. Заплятаючы, уставіць, увіць што‑н. у што‑н. Уплесці стужкі ў косы. □ Юля яшчэ раз паўтарыла сама сабе слова ў слова, што павінна яна перадаць камандзіру атрада.. Больш падрабязны план, кудою будуць наступаць карнікі і колькі іх, дзядзька Падабед напісаў на паперку і хацеў уплесці ў косы. Сачанка. / у перан. ужыв. Дзе-нідзе сярод лістоты ўжо восень упляла першыя залатыя каснікі. Даніленка. // перан. Уключыць, уставіць што‑н. у што‑н. Уплесці ў рыфму слова — Няма страшнейшых мук. А. Александровіч.
2. перан. Разм. Уцягнуць, умяшаць у якую‑н. непрыемную справу.
3. Зрасходаваць, патраціць на пляценне чаго‑н. Усе лыкі ўплёў на лапці.
4. Разм. З’есці хутка, з апетытам. Згаладалыя, мы як бач уплялі ўсё сваё снеданне. Якімовіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)