адпампава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны; зак., што і чаго.

Адліць, убавіць з дапамогаю помпы.

А. ваду.

|| незак. адпампо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адпампо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. убаўляць — убавіць і стан паводле знач. дзеясл. убаўляцца — убавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уба́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. убаўляць — убавіць і стан паводле знач. дзеясл. убаўляцца — убавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уба́вить сов.

1. уба́віць, зба́віць; (уменьшить) зме́ншыць, паме́ншыць; (отбавить) уба́віць, адба́віць;

уба́вить це́ну уба́віць (зба́віць) цану́;

уба́вить ско́рость зме́ншыць ху́ткасць;

уба́вить ма́сла уба́віць (адба́віць) ма́сла;

уба́вить спе́си зба́віць ганары́стасці (фанабэ́рыстасці, пы́хі);

2. (сделать у́же или короче) паву́зіць, пакараці́ць;

3. (в весе) паме́ншаць, зме́ншыцца, уба́віцца, убы́ць;

больна́я уба́вила в ве́се хво́рая убыла́ ў вазе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсмакта́ць, -макчу́, -мо́кчаш, -мо́кча; -макчы́; -макта́ны; зак.

1. што і чаго. Смактаннем адпіць, убавіць, адцзяліць.

П’яўкі адсмакталі кроў.

2. Скончыць смактаць.

|| незак. адсмо́ктваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. адсмо́ктванне, -я, н.

|| прым. адсмо́ктвальны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адасса́ць, -ссу́, -ссе́ш, -ссе́; -ссём, -ссяце́, -ссу́ць; -ссі́; -сса́ны; зак.

1. што і чаго. Смактаннем аддзяліць, убавіць, высмактаць нейкую колькасць якой-н. вадкасці.

А. малака.

П’яўкі адассалі многа крыві.

2. Кончыць смактаць.

|| незак. адсыса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкруці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак., што.

1. Прышрубаваць, прымацаваць пры дапамозе шрубы, балта і пад.

П. гайку. П. засаўку да дзвярэй.

2. Закручваючы, прымацаваць, прывязаць.

П. рукі да спіны.

3. Круцячы, убавіць, укараціць.

П. кнот у лямпе.

|| незак. прыкру́чваць, -аю -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усушы́ць, усушу, усушыш, усушыць; зак., каго-што.

1. Зрабіць сухім, высушыць.

2. Убавіць у вазе ў працэсе сушкі.

3. перан. Разм. Давесці да схуднення, знямогі. Усушыла Гану ля Андрэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учаса́ць ​1, учашу, учэшаш, учэша; зак., што.

Абчасаць нейкую частку лёну, шэрсці, воўны і пад.

учаса́ць ​2, учашу, учэшаш, учэша; зак., што. (пераважна з адмоўем «не»).

Убавіць часаннем таўшчыню чаго‑н. Бервяно цвёрдае — не ўчасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцадзі́ць, сцаджу, сцэдзіш, сцадзіць; зак., што.

Зліць, выліць (вадкасць), працэджваючы праз што‑н. Сцадзіць малако ў збаны. // Зліць (вадкасць) з аселай гушчы або зліць (частку вадкасці) не боўтаючы. Сцадзіць ваду з крухмалу. // Убавіць якую‑н. колькасць. Сцадзіць малако з грудзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)