скі-ту́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скі-ту́р скі-ту́ры
Р. скі-ту́ра скі-ту́раў
Д. скі-ту́ру скі-ту́рам
В. скі-ту́р скі-ту́ры
Т. скі-ту́рам скі-ту́рамі
М. скі-ту́ры скі-ту́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шо́пінг-ту́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шо́пінг-ту́р шо́пінг-ту́ры
Р. шо́пінг-ту́ра шо́пінг-ту́раў
Д. шо́пінг-ту́ру шо́пінг-ту́рам
В. шо́пінг-ту́р шо́пінг-ту́ры
Т. шо́пінг-ту́рам шо́пінг-ту́рамі
М. шо́пінг-ту́ры шо́пінг-ту́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шоп-ту́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шоп-ту́р шоп-ту́ры
Р. шоп-ту́ра шоп-ту́раў
Д. шоп-ту́ру шоп-ту́рам
В. шоп-ту́р шоп-ту́ры
Т. шоп-ту́рам шоп-ту́рамі
М. шоп-ту́ры шоп-ту́рах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шо́у-ту́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шо́у-ту́р шо́у-ту́ры
Р. шо́у-ту́ра шо́у-ту́раў
Д. шо́у-ту́ру шо́у-ту́рам
В. шо́у-ту́р шо́у-ту́ры
Т. шо́у-ту́рам шо́у-ту́рамі
М. шо́у-ту́ры шо́у-ту́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тура́ю тура́ем
2-я ас. тура́еш тура́еце
3-я ас. тура́е тура́юць
Прошлы час
м. тура́ў тура́лі
ж. тура́ла
н. тура́ла
Загадны лад
2-я ас. тура́й тура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бадзя́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бадзягі ​2. Сюды, у Тураў, у яго прадмесці, .. збіраўся бадзяжны люд з усяго Палесся. Крывіцкі. / у перан. ужыв. Ні вецер бадзяжны не зможа, не скрышыць навала ніколі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зыз ’паклёп’ (тураў., КСТ). Верагодна, гукапераймальнае (параўн. зы́зкаць ’жужжэць’). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мурза́ч ’нягоднік’ (пін., Сл. Брэс.). У выніку кантамінацыі лексем му́рза 1, мурза́ты і мярзотнік, тураў. мерза́ву ’нягоднік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зае́зд, ‑у і ‑а, м.

1. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. заязджаць — заехаць (у 1, 4 і 5 знач.).

2. ‑у. Адзін з тураў спаборніцтва ў скачках, гонках. Паўфінальны заезд. У першыя заездзе ўдзельнічала пяць коней. Атрымаць перамогу ў апошнім заездзе.

3. ‑у. Разм. Новая змена, кантынгент (у доме адпачынку, санаторыі і пад.). Новы заезд.

4. ‑а. Уст. Заезны дом. [Хурс] часта бываў у местачковых заездах, у карчомных стадолах. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лягку́шка ’лёгкае’ (Ян.), тураў. лёгку́шы, легку́шы, лёгку́ша, легку́ша, леўку́ша ’тс’ (ТС). Да лёгкі (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 125).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)