Verbum

анлайнавы слоўнік

Ту́раў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Ту́раў
Р.	Ту́рава
Д.	Ту́раву
В.	Ту́раў
Т.	Ту́равам
М.	Ту́раве

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ту́раў, -рава м., г. Ту́ров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тураў

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Тураў (г. п.) 1/211 (к.); 477, 541; 2/213; 3/559; 4/228, 292, 448, 449 (к.); 6/457, 491; 7/381, 408; 8/392; 9/28, 363; 10/333, 334, 335

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ту́раў м. Túraŭ i Túrau n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Тураў У. 8/60

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тураў С. (маст. кіраўнік тэатра) 9/594

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тураў А. І. 8/205

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тураў В. І. 8/203

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тураў Віктар Цімафеевіч

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)