страві́ць¹ гл. травіць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

1. гл. вытравіць.

2. Тое, што і травіць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траві́цца ​1, травіцца; незак.

Зал. да травіць ​1.

траві́цца ​2, травіцца; незак.

Зал. да травіць ​2.

траві́цца ​3, травіцца; незак.

1. Спец. Выходзіць вонкі (пра пару, паветра).

2. Зал. да травіць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траўле́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. травіць ​1.

траўле́нне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. травіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трави́ть​IV несов., мор. траві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траўле́нне I ср., тех. травле́ние; см. траві́ць I

траўле́нне II ср., мор. травле́ние; см. траві́ць IV

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траві́цца I несов., страд., тех. трави́ться; см. траві́ць I

траві́цца II несов., страд. трави́ться; см. траві́ць II

траві́цца III несов., страд., мор. трави́ться; см. траві́ць IV

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́ўлены ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад травіць ​1.

2. у знач. прым. Апрацаваны траўленнем або атрыманы ў выніку траўлення. Траўленае срэбра. Траўлены ўзор.

тра́ўлены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад травіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́вливать​II несов., мор., спец. траві́ць, стра́ўліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стравля́ть​II несов., мор., спец. траві́ць, стра́ўліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)