мадэ́рнавасць, ‑і, ж.

Разм. Сучаснасць, сучасны, модны стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суперсуча́сны, ‑ая, ‑ае.

У вышэйшай ступені сучасны. Суперсучасны будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Сучасны, модны; у сучасным, модным стылі. Мадэрны шведскі домік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камп’ю́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Электроннае прыстасаванне для апрацоўкі і захоўвання вялікага аб’ёму інфармацыі (у 1 знач.) з дапамогай спецыяльных камп’ютарных праграм.

Персанальны к.

Сучасны к.

|| прым. камп’ю́тарны, -ая, -ае.

Камп’ютарная праграма.

Камп’ютарная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мадэрнізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Прыняць (прымаць) сучасны выгляд.

2. толькі незак. Зал. да мадэрнізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асуча́сніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Стаць бліжэй да патрабаванняў сучаснасці, духу часу, набыць сучасны выгляд. Горад асучасніўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́мба, ‑ы, ж.

Сучасны танец мексіканскага паходжання хуткага тэмпу, чатырохдольнага памеру, а таксама музыка да гэтага танца.

[Ісп. rumba.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадукты́ўны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — здольны ўтвараць новыя словы ці формы; які дзейнічае ў сучасны перыяд. Прадуктыўны суфікс.

[Лац. productivus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старасве́цкі, -ая, -ае.

1. Не сучасны па спосабе жыцця, звычках.

Старасвецкія формы гаспадарання.

2. Які быў даўней і захаваўся да гэтага часу; старамодны.

Старасвецкая каплічка.

Старасвецкае адзенне.

3. Вельмі стары.

Абапал гасцінца растуць старасвецкія дубы.

|| наз. старасве́цкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стра́ус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Бескілявая нелятаючая птушка з моцнымі заднімі канечнасцямі, доўгай шыяй і невялікай галавой, адзіны сучасны прадстаўнік сямейства страусавых.

|| прым. стра́усавы, -ая, -ае.

◊

Страусавая палітыка — баязлівае імкненне ўхіліцца ад рашэнняў, пазбягаць рэальнасці, не заўважаць рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)