мол, -а, мн. -ы, -аў, м.

Партовае збудаванне ў выглядзе высокага і доўгага вала, якое засцерагае судны ад марскіх хваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыко́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Паля, кол, умацаваныя ў зямлі (для прычалу, прывязі).

Судны на прыколе.

|| прым. прыко́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прыча́л ’частка прыстані, дзе прыстаюць судны’; ’вяроўка або канат, якімі прывязваюць судны’ (ТСБМ, ТС). З рус. прича́л ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бурла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Рабочы ў арцелі, якая цягнула паўз бераг супраць цячэння судны.

|| прым. бурла́цкі, -ая, -ае.

Бурлацкая арцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глыбакаво́дны, -ая, -ае.

1. Паўнаводны, глыбокі, па якім могуць хадзіць судны.

Глыбакаводная рака.

2. Які жыве або знаходзіцца на глыбіні ў вадзе.

Глыбакаводная фаўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазаціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Зацерці, выцерці ўсё, многае.

П. надпісы.

2. каго. Сціснуць, заціснуць усіх, многіх.

Ільды могуць пазаціраць малыя судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяжкагру́зны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для транспарціроўкі цяжкіх грузаў. Цяжкагрузныя судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верф, ‑і, ж.

Прадпрыемства, якое будуе і рамантуе судны. Карабельная верф.

[Гал. werf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перака́тчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які абслугоўвае судны на перакаце (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кільва́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Хвалевы струмень ззаду судна, якое рухаецца.

◊

Ісці ў кільватары — адзін за адным, тым жа курсам (пра судны).

|| прым. кільва́тарны, -ая, -ае.

Кільватарная калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)