су́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́дны су́дная су́днае су́дныя
Р. су́днага су́днай
су́днае		 су́днага су́дных
Д. су́днаму су́днай су́днаму су́дным
В. су́дны (неадуш.)
су́днага (адуш.)		 су́дную су́днае су́дныя (неадуш.)
су́дных (адуш.)
Т. су́дным су́днай
су́днаю		 су́дным су́днымі
М. су́дным су́днай су́дным су́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́дны уст. су́дный;

◊ с. дзень — рел. су́дный день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́дны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да суда, да вядзення судовых спраў.

•••

Судны дзень гл. дзень.

Судны час гл. час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапрамысловыя судны

т. 13, с. 484

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спартыўныя судны

т. 15, с. 104

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

транспартныя судны

т. 15, с. 510

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

су́дна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. су́дна су́дны
Р. су́дна су́днаў
Д. су́дну су́днам
В. су́дна су́дны
Т. су́днам су́днамі
М. су́дне су́днах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́дный уст. су́дны;

◊

су́дный день су́дны дзень, кане́ц све́ту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрахтава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Асоба або ўстанова, якая фрахтуе судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяжкагру́зны тяжелогру́зный;

~ныя су́дны — тяжелогру́зные суда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)