чвя́кацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Падаць, стукацца з глухім, мяккім гукам.

|| аднакр. чвя́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся.

|| наз. чвя́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гру́кацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

1. Стукацца аб што-н.

Г. галавой аб сцяну.

2. Моцна стукаць (у дзверы, акно і пад.).

Г. ў дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чвя́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Падаць, стукацца з глухім, мяккім гукам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тре́скаться​II несов. (ударяться), прост. трэ́скацца, сту́кацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цю́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Ударацца аб што‑н. з лёгкім стукам; стукацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабо́хаць

‘стукацца аб што-небудзь, утвараць громкія гукі; біць, разбіваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бабо́хаю бабо́хаем
2-я ас. бабо́хаеш бабо́хаеце
3-я ас. бабо́хае бабо́хаюць
Прошлы час
м. бабо́хаў бабо́халі
ж. бабо́хала
н. бабо́хала
Загадны лад
2-я ас. бабо́хай бабо́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бабо́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сшиба́ться

1. (сталкиваться вместе) разг. сту́кацца;

2. страд. збіва́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́лкиваться

1. (двигаясь, ударяться) сту́кацца, сутыка́цца;

2. перен. (встречаться, входить в противоречие) сутыка́цца; см. столкну́ться;

3. страд. сашту́рхвацца, саштурхо́ўвацца; спіха́цца, спі́хвацца; сту́кацца; сутыка́цца; см. ста́лкивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ту́нькацца ‘хутка перамяшчацца, мітусіцца’ (віл., Сл. ПЗБ), ‘туляцца, швэндацца без справы’ (лаг., Гіл.). Гукапераймальнага паходжання, параўн. рус. дыял. ту́нкаться ‘стукацца (у дзверы, вароты)’, ту́нн — імітатыў (СРНГ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ты́кацца¹, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стукацца, упірацца ў што-н.

Кот бегаў, тыкаўся мордай у плот.

2. Мітусліва рухацца, стараючыся пранікнуць куды-н.

Т. ва ўсе дзверы.

|| зак. ткну́цца, ткну́ся, ткне́шся, ткне́цца; ткнёмся, ткняце́ся, ткну́цца; ткні́ся.

|| наз. ты́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)