накуты́рыць

‘набіць страўнік’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накуты́ру накуты́рым
2-я ас. накуты́рыш накуты́рыце
3-я ас. накуты́рыць накуты́раць
Прошлы час
м. накуты́рыў накуты́рылі
ж. накуты́рыла
н. накуты́рыла
Загадны лад
2-я ас. накуты́р накуты́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час накуты́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэзецы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Падвергнуць (падвяргаць) рэзекцыі. Рэзецыраваць страўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлу́нак, ‑нка, м.

Абл. Страўнік. Не да цвярозых думак, Калі сасмаглы шлунак Нібыта навылёт агнём пячэ. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыбу́х, ‑а, м.

Разм.

1. Страўнік.

2. Іран. Жывот. — А што князю мужык, беззямельнае сялянства! Быў бы напханы свой трыбух... Вешаць трэба такіх гадаў! — злосна заключыў Янка. Колас. // Пра тоўстага чалавека. [Залыгін:] Вайна — гэта мясабойня для трыбухоў багацеяў. Мележ.

3. толькі мн. (трыбухі́, ‑оў). Вантробы (страўнік, кішкі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брюхови́на ж., анат. стра́ўнік, -ка м.; (у жвачных животных) трыбухі́, -хо́ў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблягчы́цца, аблягчуся, аблегчышся, аблегчыцца; зак.

1. Зрабіцца больш лёгкім па вазе, вызваліцца ад часткі грузу.

2. Разм. Спаражніць сабе кішэчнік, страўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Міндру́к ’свіны страўнік’ (тураў., Выг. дыс.; ТС). З польск. minderak, miderak ’скураны фартух’, ’ліф, гарсэцік’, якое з ням. Mieder ’тс’. Суфікс, як у ⁺каўбу́к, бар. каўбу́х ’страўнік жывёлы’, драг. тэ́льбух ’вялікі жывот’, ’страўнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыда́так, -тка і -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. -тку. Тое, што дададзена, прыбаўка, якая з’яўляецца дадаткам да чаго-н. асноўнага.

Памяняць без прыдатку.

2. -тка. Дадатковы адростак, дадатковае ўтварэнне ў арганізме (спец.).

Мазгавы п.

3. -тка. У граматыцы: азначэнне, выражанае назоўнікам (напр.: вочы-зоркі, жанчына-кантралёр).

|| прым. прыда́ткавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

П. страўнік у птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

желу́док

1. стра́ўнік, -ка м.;

2. уст. (живот) жыво́т, -вата́ м.;

расстро́йство желу́дка расстро́йства жывата́;

несваре́ние желу́дка нястра́ўнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапо́ўніцца, ‑ніцца; зак.

Напоўніцца, запоўніцца звыш меры. Рэчка перапоўнілася. Страўнік перапоўніўся. // перан. Стаць поўнасцю ахопленым, празмерна напоўненым якімі‑н. пачуццямі, перажываннямі і пад. Сэрца перапоўнілася радасцю. □ Чулае дзіцячае сэрца перапоўнілася болем да краю. Якімовіч.

•••

Чаша цярпення перапоўнілася гл. чаша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)