накуты́рыць

‘набіць страўнік’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накуты́ру накуты́рым
2-я ас. накуты́рыш накуты́рыце
3-я ас. накуты́рыць накуты́раць
Прошлы час
м. накуты́рыў накуты́рылі
ж. накуты́рыла
н. накуты́рыла
Загадны лад
2-я ас. накуты́р накуты́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час накуты́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)