страўля́ць ​1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да стравіць ​1.

страўля́ць ​2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да стравіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ўлены ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад стравіць ​1.

стра́ўлены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад стравіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ўлены I (о посевах, корме) стра́вленный, потра́вленный; см. страві́ць I

стра́ўлены II перева́ренный; см. страві́ць II

стра́ўлены III мор., спец. стра́вленный; см. страві́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страви́ть​II сов., мор., спец. страві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. стравіць ​1 — страўляць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. страўліваць ​1 — стравіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ўліваць I несов. стра́вливать, стравля́ть, трави́ть; см. страві́ць I

стра́ўліваць II несов. (о пищеварении) перева́ривать; см. страві́ць II

стра́ўліваць III несов., мор., спец. стра́вливать, стравля́ть; см. страві́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нестрыва́лы ’нястраўны’: Нестрывалае нешта зьеў (Касп.). Відаць, да стравіць ’ператравіць (пра страўнік)’, гл. страва, ці не пад уплывам стрываць ’сцярпець’ (гл. трываць)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

натрави́ть​II сов. (произвести потраву посевов и т. п.) натраві́ць, страві́ць, спа́свіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спасвіць, стравіць, патравіць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)