сто́чванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць ​1 — стачыць ​1.

сто́чванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць ​2 — стачыць ​2.

сто́чванне ​3, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сточваць ​3 — стачыць ​3.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́чвацца I несов., страд. ста́чиваться; иста́чиваться; см. сто́чваць I

сто́чвацца II несов., страд. иста́чиваться; см. сто́чваць II

сто́чвацца III несов., страд. ста́чиваться, сшива́ться; сра́щиваться, свя́зываться; см. сто́чваць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иста́чивать​I несов. (изнашивать точением) сто́чваць, зво́стрываць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. сточваць ​1 — стачыць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ута́чивать​I несов. (на станке, точиле и т. п.) сто́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́чванне I ср.

1. ста́чивание, сто́чка ж.;

2. ста́чивание; иста́чивание;

1, 2 см. сто́чваць I

сто́чванне II ср. иста́чивание; см. сто́чваць II

сто́чванне III ср.

1. ста́чивание, сшива́ние, сши́вка ж.;

2. сра́щивание, сраще́ние; свя́зывание, свя́зка ж.;

1, 2 см. сто́чваць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изъеда́ть несов.

1. е́сці, з’яда́ць; (истачивать — ещё) тачы́ць, сто́чваць;

2. (искусывать) куса́ць;

3. (о едких веществах) раз’яда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сто́чкі 1 ‘вяршкі’ (Байк. і Некр.), ‘астаткі, рэшткі’ (Сцяшк. Сл., Федар. 4). Да цячы < *tekti з чаргаваннем е/о, г. зн. ‘тое, што сцякло’.

Сто́чкі 2 ‘месца злучэння дзвюх частак чаго-небудзь’ (шальч., Сл. ПЗБ). Да сточваць, тачыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

злучаць, лучыць, сточваць; звязваць, увязваць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ста́чивать​II несов.

1. (снимать неровности токарным инструментом) сто́чваць;

2. (делать тонким, узким в результате долгого употребления) зраза́ць, зрэ́зваць; см. сточи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)