простира́тьII сов., разг.

1. (выстирать) памы́ць, вы́мыць;

2. (стирать какое-то время) прамы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышму́льваць несов., разг.

1. вытира́ть;

2. натира́ть, стира́ть;

1, 2 см. вы́шмуляць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шму́ляць несов.

1. (об одежде) вытира́ть;

2. (о коже) тере́ть, стира́ть, натира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абціра́ць несов.

1. обтира́ть, отира́ть; утира́ть;

2. (верхний слой, краску и т.п.) стира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изгла́живать несов.

1. згла́джваць; (стирать) сціра́ць;

изгла́живать из па́мяти згла́джваць (сціра́ць) з па́мяці;

2. (уничтожать) знішча́ць; сціра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ку́таці, ку́таць ’мыць (пра бялізну)’ (Сл. паўн.-зах., Шатал.). Цяжка семантычна суаднесці з кутаць© або кутаць2 (параўн. Тапароў, K–L, 286–287). Больш верагодным, здаецца, лексічнае пранікненне з балтыйскіх моў: літ. kutinėti ’скрэбці’. Параўн. рус. стирать ’сціраць’ і ’мыць’.

Ку́таць1 ’укрываць’ (Нас.). Да кут (гл.). Гл. хутаць.

Ку́таць2 ’гарадзіць (плот)’ (Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Ян., Шатал., Жыв. сл., Нар. сл.). Да кут (гл.) і куни2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абмыва́ць несов.

1. обмыва́ть;

2. разг. (стирать для всех) обсти́рывать, обмыва́ть;

1, 2 см. абмы́ць;

3. (о морях, океанах) омыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мыць несов. мыть; (лицо, шею, руки — ещё) умыва́ть; (бельё и т.п. — ещё) стира́ть;

рука́ руку́ мы́епогов. рука́ ру́ку мо́ет;

м. языка́мі — перемыва́ть ко́сточки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)