разві́лісты, -ая, -ае.

3 развілінай.

Р. ствол старога дрэва.

|| прым. разві́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стаўбу́р

‘стаўбун; ствол дрэва; слуп’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стаўбу́р стаўбуры́
Р. стаўбура́ стаўбуро́ў
Д. стаўбуру́ стаўбура́м
В. стаўбу́р стаўбуры́
Т. стаўбуро́м стаўбура́мі
М. стаўбуры́ стаўбура́х

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хлы́ст

‘ствол спілаванага дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хлы́ст хлысты́
Р. хлыста́ хлысто́ў
Д. хлысту́ хлыста́м
В. хлы́ст хлысты́
Т. хлысто́м хлыста́мі
М. хлысце́ хлыста́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́жа³, -ы, мн. -ы, лож, ж.

Драўляная частка ружжа, да якой прымацаваны ствол.

Л. ружжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ствалава́ты, -ая, -ае.

Падобны на ствол (у 1 знач.).

Ствалаватае сцябло.

|| наз. ствалава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лускава́ты, -ая, -ае.

Пакрыты луской.

Л. ствол дрэва.

Лускаватыя паўзуны.

Атрад лускаватых (наз.).

|| наз. лускава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лафе́т, -а, М -фе́це, мн. -ы, -аў, м.

Станок, на якім замацоўваецца ствол артылерыйскай гарматы.

|| прым. лафе́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пішча́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Старадаўняя пушка ці вялікае цяжкае ружжо, якое зараджалася цераз ствол.

|| прым. пішча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́ля ж. (ружья) ствол ж., ду́ло ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ствалі́сты, -ая, -ае.

Які мае многа ствалоў (у 1 знач.), а таксама які мае моцны ствол або сцябло.

|| наз. ствалі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)