стопа́​II поэт. стапа́, -пы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́пест, -а, М -сце, м.

Трохскладовая вершаваная стапа з націскам на апошнім, трэцім, складзе.

|| прым. анапесты́чны, -ая, -ае.

А. верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харэ́й¹, -я, мн. -рэ́і, -рэ́яў, м.

Двухскладовая вершаваная стапа з націскам на першым складзе ў сілаба-танічным вершаскладанні.

|| прым. харэі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́ктыль, -я, м. (спец.).

Трохскладовая вершаваная стапа з націскам на першым складзе ў сілаба-танічным вершаскладанні.

|| прым. дактылі́чны, -ая, -ае.

Дактылічная страфа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трахе́й, ‑я, м.

Спец. Двухскладовая стапа ў антычным вершаскладанні; харэй.

[Грэч. trochaios — хуткі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піры́хій, ‑я, м.

Ненаціскная двухскладовая стапа ямба або харэя ў вершаскладанні.

[Грэч. pyrrhíchios.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыбра́хій, ‑я, м.

У антычным вершаскладанні — стапа з трох кароткіх складоў.

[Грэч. tribrachys.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харыя́мб, ‑а, м.

Вершаваны памер — чатырохскладовая стапа, утвораная спалучэннем ямба і харэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харэі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да харэя, з’яўляецца харэем. Харэічная стапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да́ктыль, ‑я, м.

Трохскладовая стапа з націскам на першым складзе ў сілаба-танічным вершаскладанні, напрыклад: Во́бразы / мі́лыя / ро́днага/ кра́ю, / Сму́так і/ ра́дасць ма/я́! Колас.

[Грэч. daktylos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)