стано́к-автома́т стано́к-аўтама́т, род. станка́-аўтама́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стано́к-аўтама́т (род. станка́-аўтама́та) м. стано́к-автома́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кінематы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кінематыкі. Кінематычная схема станка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стано́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да станка. Станочнае абсталяванне. Аўтаматычныя станочныя лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаяко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да станка (у 1 знач.), з’яўляецца стаяком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацыклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Спец. Выраўнаваць, зрабіць гладкая паверхню чаго‑н. драўлянага з дапамогай цыклі або цыклявальнага станка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сураві́зна, ‑ы, ж., зб.

1. Суравая пража або тканіна.

2. Спец. Тканіна з ткацкага станка без афарбоўкі і апрацоўкі. Прамыўка суравізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыма́льнік, ‑а, м.

1. Той, хто валодае якімі‑н. каштоўнымі паперамі. Трымальнік акцый.

2. Прыстасаванне для трымання чаго‑н. Трымальнік для станка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́нсія, ‑і, ж.

Незанятая пасада, свабоднае месца ў штаце якой‑н. установы. [Селядцоў:] — Можа хочаце перайсці на працу да станка? Ёсць свабодныя вакансіі. Пестрак.

[Фр. vacance з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стані́на, ‑ы, ж.

1. Аснова, на якой манціруюцца асобныя часткі машыны або станка. Станіна экскаватара. Станіна турбіны.

2. Станок (у 3 знач.), лафет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)