ссыпа́цца, а́ецца; незак.

Зал. да ссыпа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссы́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ссы́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссыпа́нне ср. ссыпа́ние, ссы́пка ж.; см. ссыпа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссы́паны в разн. знач. ссы́панный; см. ссы́паць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссыпа́цца несов., возвр., страд. ссыпа́ться; см. ссы́пацца, ссыпа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шланг, -а, мн. -і, -аў, м.

Гнуткая труба для адводу, усмоктвання, пералівання і пад. вадкасцей, газу, сыпучых рэчываў.

Ссыпаць збожжа цераз ш.

Пажарны ш.

|| прым. шла́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стру́чча, ‑а, н., зб.

Струкі. Зерне ў струччы будзе зімаваць, калі ссыпаць дзе-небудзь нятоўстым пластом. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пассыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ссыпаць усё, многае. Насенне [цётка] загадала перамераць і пассыпаць у свірны, але ад грошай адмовілася. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарбо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Бляшанка, скрыначка з вузкай шчылінай для збірання і захоўвання грошай.

Ссыпаць манеты ў скарбонку.

2. Тое, што і скарбніца (у 2 знач.).

|| прым. скарбо́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).

С. збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нассыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Ссыпаць адкуль‑н. або куды‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Нассыпаць пяску з воза. Насыпаць збожжа ў засекі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)