спи́хивать несов., прям., перен., разг. спіха́ць, спі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спіха́цца I несов., страд. ста́лкиваться; спи́хиваться; сва́ливаться; см. спіха́ць I

спіха́цца II несов., страд. сва́ливаться; см. спіха́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спіха́нне ср., разг.

1. ста́лкивание, спи́хивание;

2. перен. сва́ливание;

3. перен. спи́хивание;

1-3 см. спіха́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́лкивать несов.

1. сашту́рхваць, саштурхо́ўваць; (спихивать) спіха́ць, спі́хваць;

2. (заставлять удариться) сту́каць;

3. (заставлять соприкасаться) сутыка́ць; см. столкну́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)