упра́жыцца, ‑жыцца; зак.

Добра прагрэцца на агні; спражыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапра́жыцца, ‑жыцца; зак.

1. Спражыцца, папражыцца — пра ўсё, многае.

2. Страціць свае якасці ад доўгага пражання; папражыцца больш, чым трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изжа́риться

1. спячы́ся, сасма́жыцца; сасква́рыцца; спра́жыцца;

2. перен. спалі́цца, спячы́ся; см. изжа́рить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрэ́гчыся ​1, спрагуся, спражэшся, спражэцца; спражомся, спражацеся, спрагуцца; пр. спрогся, спрэглася; заг. спражыся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Запрэгчыся разам, у адну вупраж (пра коней, валоў і пад.).

2. перан. Разм. Аб’яднацца для выканання якой‑н. справы.

спрэ́гчыся ​2, спражэцца; пр. спрогся, спрэглася; зак.

Тое, што і спражыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)