вака́л, ‑у, м.

Разм. Вакальнае мастацтва; спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

|| ж. мелама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мелама́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спява́к, спевака́, мн. спевакі́, спевако́ў, м.

Той, хто ўмее спяваць; для каго спевы з’яўляюцца прафесіяй.

Оперны с.

|| ж. спява́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мелама́н, ‑а, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегіры́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да снегіра. Снегірыныя спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шанта́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шантана. Шантанныя спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да харала; у форме харала. Харальныя спевы. Харальная музыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакаліза́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Набыццё зычным гукам складаўтваральных уласцівасцей.

2. Спевы на адных галосных гуках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акампані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Суправаджаць спевы, дэкламацыю або ігру музычнага інструмента акампанементам. Акампаніраваць хору на баяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсві́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Свістаць у такт, суправаджаючы спевы, ігру і пад. Адзін спявае, другі падсвіствае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)