Verbum

анлайнавы слоўнік

спе́вы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спе́вы, -ваў мн., в разн. знач. пе́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спевы

т. 15, с. 105

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спе́вы мн Síngen n -s, Gesáng m -(e)s;

наста́ўнік спе́ваў Gesánglehrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

партэсныя спевы

т. 12, с. 143

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

радковыя спевы

т. 13, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спе́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спеў, спе́ву, мн. спе́вы, спе́ваў, м.

1. гл. спяваць.

2. Песня.

С. салаўя.

За рэчкай чуліся спевы дзяўчат.

3. Выкананне песень, арый і пад. як мастацтва.

Высокі ўзровень харавых спеваў.

|| прым. спе́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

браву́рны, -ая, -ае.

Шумны, прыўзняты (пра музыку, спевы).

Б. марш.

|| наз. браву́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

birdsong [ˈbɜ:dsɒŋ] n. птушы́ныя спе́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)