спо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спойваць — спаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго.

1. Празмерна напаіць; апаіць. Перапаіць дзіця малаком. // Напаіць дап’яна, спаіць усіх, многіх. Перапаіць гасцей.

2. Напаіць адно за другім усіх, многіх. Перапаіць усю жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)