спарава́ны скрещённый, спа́ренный, случённый; см. спарава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаро́ўваць несов. скре́щивать, спа́ривать, случа́ть; см. спарава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злучы́ць², злучу́, злу́чыш, злу́чыць; злу́чаны; зак., каго.

Спараваць самку і самца для атрымання прыплоду.

|| незак. злуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. злу́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́рить сов.

1. (соединить в пару) спа́рыць;

2. (случить) спарава́ць, злучы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спарова́ть

1. прост. (соединить в пару) спа́рыць;

2. (случить) злучы́ць, спарава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)