Verbum

закатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго (што).

Замучыць катаваннем, давесці да смерці.

З. вязня.

вы́мерці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мра; -мер, -рла; зак.

1. Поўнасцю знікнуць у выніку гібелі, смерці.

Племя вымерла.

2. Абязлюдзець, апусцець у выніку масавай смерці жыхароў ад голаду, эпідэміі.

Вёска вымерла ад эпідэміі.

|| незак. выміра́ць, -а́е.

|| наз. выміра́нне, -я, н.

напаўмёртвы, -ая, -ае.

1. Амаль мёртвы, блізкі да смерці.

Н. чалавек.

2. перан. Бязлюдны, пусты.

Напаўмёртвая пустыня.

скон, -у, м.

Тое, што і скананне.

◊

Да (самага) скону (дзён, гадоў, жыцця) (разм.) — да (самай) смерці.

смяро́тнасць, -і, ж.

1. гл. смяротны.

2. Колькасць выпадкаў смерці за які-н. перыяд часу.

Дзіцячая с.

рэаніма́цыя, -і, ж.

Ажыўленне арганізма ў перыяд агоніі і клінічнай смерці.

|| прым. рэанімацы́йны, -ая, -ае.

Рэанімацыйнае аддзяленне клінікі.

уго́дкі, -дак і -дкаў.

Гадавіна (звычайна) з дня смерці, а таксама наогул урачыстасць, прысвечаная гадавіне якой-н. падзеі.

узды́х, -у, мн. -і, -аў, м.

Працяглы ўдых, а за ім выдых.

Глыбокі ў.

Да апошняга ўздыху (да смерці).

вы́ратавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; зак.

Уберагчыся, збавіцца ад чаго-н. небяспечнага, пагражальнага.

В. ад смерці.

|| незак. вырато́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

залупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго (разм.).

Лупцуючы, давесці да страты прытомнасці або да смерці.

З. бізуном да непрытомнасці.