цяплі́ць, цяплю́, це́пліш, це́пліць; незак., каго-што.

Абаграваць памяшканне; саграваць.

Печ слаба цяпліла хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чэ́злы, -ая, -ае.

1. Які слаба расце, хілы (пра расліны).

2. Хваравіты, слабы, кволы.

|| наз. чэ́зласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падшлё́пнуць

‘слаба ударыць каго-небудзь, па чым-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падшлё́пну падшлё́пнем
2-я ас. падшлё́пнеш падшлё́пнеце
3-я ас. падшлё́пне падшлё́пнуць
Прошлы час
м. падшлё́пнуў падшлё́пнулі
ж. падшлё́пнула
н. падшлё́пнула
Загадны лад
2-я ас. падшлё́пні падшлё́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час падшлё́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зача́хлы, -ая, -ае.

1. Змарнелы, хваравіты.

З. чалавек.

2. Які зачах, слаба расце, завялы.

Зачахлае дрэва.

|| наз. зача́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сла́бо нареч.

1. в разн. знач. сла́ба;

сла́бо уда́рить сла́ба ўда́рыць;

статья́ напи́сана сла́бо арты́кул напі́саны сла́ба;

2. (не туго, не плотно, просторно) сла́бка;

кана́т сла́бо натя́нут кана́т сла́бка наця́гнуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлець, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., тле́е; незак.

1. Гніючы, разбурацца; трухлець, парахнець.

Тлее апалае лісце.

2. Гарэць без полымя; слаба падтрымліваць гарэнне.

Асіна не гарыць, а тлее.

3. перан. Існаваць скрыта, слаба праяўляцца дзе-н. (пра жыццё, пачуцці і пад.).

У душы тлела надзея.

|| наз. тле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ча́хлы, -ая, -ае.

1. Які дрэнна, слаба расце (пра расліны); вялы, чэзлы.

2. Хваравіты, кволы.

Чахлае дзіця.

|| наз. ча́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флегматы́чны, -ая, -ае.

1. Спакойны, ураўнаважаны, павольны, які слаба праяўляе эмоцыі.

Ф. тэмперамент.

2. Вялы, абыякавы, раўнадушны.

Ф. голас.

|| наз. флегматы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўасве́тлены, ‑ая, ‑ае.

Слаба, дрэнна асветлены. Напаўасветлены пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўасве́тлены, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова, слаба асветлены. Паўасветлены пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)