дозвуково́й физ. дагукавы́;

дозвукова́я ско́рость дагукава́я ско́расць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

равноме́рный раўнаме́рны;

равноме́рная ско́рость физ. раўнаме́рная ско́расць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раўнаме́рны равноме́рный;

~ная ско́расць — физ. равноме́рная ско́рость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэйсі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Плаваць, рабіць рэйсы па пэўным маршруце.

2. Ажыццяўляць ваенны нагляд у якіх-н. водах, плаваць з мэтай разведкі, аховы берагоў, правядзення асобных баявых дзеянняў і пад.

|| наз. крэ́йсерства, -а, н. (да 2 знач.); прым. крэ́йсерскі, -ая, -ае.

Крэйсерская эскадра.

○

Крэйсерская скорасць (спец.) — нармальная скорасць карабля або самалёта ў адрозненне ад максімальнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звышско́расны, ‑ая, ‑ае.

Які перавышае звычайную скорасць. Звышскорасны палёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышсветлавы́, ‑ая, ‑ое.

Які перавышае скорасць распаўсюджання святла. Оптыка звышсветлавых скарасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скораўзды́мнасць, ‑і, ж.

Спец. Скорасць, з якой лятальны апарат набірае вышыню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліне́йны, -ая, -ае.

1. Які мае выгляд лініі, складаецца з ліній, мае адносіны да лініі (у 1 знач.).

Л. арнамент.

Лінейныя меры даўжыні.

2. Тое, што і рэгулярны (у 2 знач.; уст.).

Лінейныя войскі.

3. Які складае аснову баявых злучэнняў флоту.

Л. крэйсер.

4. Прызначаны для абслугоўвання лініі сувязі ці шляхоў зносін.

Лінейная міліцыя.

Л. манцёр.

○

Лінейная скорасць — скорасць руху, якая вызначаецца па даўжыні шляху, пройдзенага за адзінку часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпыні́ць, -пыню́, -пы́ніш, -пы́ніць; -пы́нены; зак., каго-што.

Часова спыніць, затрымаць; сцішыць, зменшыць скорасць руху.

П. машыну.

П. каня.

П. гаворку.

|| незак. прыпыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прыпыне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фа́завы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фазы (у 2, 3 знач.). Фазавая скорасць. Фазавы пераход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)