скало́ць², скалю́, ско́леш, ско́ле; скалі́; ско́латы; зак., што.

1. Змацаваць разам што-н., сашпільваючы.

С. кускі матэрыі.

С. шпількай пояс.

2. і каго. Зраніць у многіх месцах чым-н. вострым, калючым.

С. ногі іржышчам.

|| незак. ско́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ско́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і ско́лванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́лотый ско́латы, ско́ланы, мног. паско́лваны; сашпі́лены, мног. пасашпі́льваны, пасашпіля́ны; см. сколо́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поко́лотый​II

1. пако́латы, ско́латы;

2. пако́латы; см. поколо́ть​II 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переко́лотый​I

1. перако́латы, перашпі́лены;

2. пако́латы, перако́латы, ско́латы;

3. перако́латы, пако́латы; см. переколо́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)