поколо́тьII сов.

1. (исколоть) пакало́ць, скало́ць;

2. (о чувстве колючей боли) безл. пакало́ць;

в боку́ поколо́ло и прошло́ у баку́ пакало́ла і прайшло́;

3. (убить, заколоть всех, многих) пакало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)