Verbum

расскака́цца, -скачу́ся, -ска́чашся, -ска́чацца; -скачы́ся; зак. (разм.).

1. Захапіўшыся скокамі, пачаць многа скакаць.

2. Скачучы, набраць большую хуткасць (пра каня).

трасу́ха, -і, ДМ -су́се, ж.

Беларускі старадаўні народны танец, які ў 19 ст. зліўся з полькай.

Скакаць трасуху.

Полька-т.

гарцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; незак.

1. Па-маладзецку ездзіць верхам.

Г. на кані.

2. Бегаць, скакаць (разм.).

Коні гарцавалі на выгане.

сіга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Скакаць; узнімаць.

Вавёрка сігала з сасны на сасну.

|| аднакр. сігану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

паскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак.

1. Правесці некаторы час скачучы.

П. на вяселлі.

2. Пачаць скакаць, кінуцца наўскач.

Заяц паскакаў у лес.

го́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Скакаць, падскокваць.

2. 3 шумам падаць.

|| аднакр. го́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. го́панне, -я, н.