вяско́вы, -ая, -ае.

1. гл. вёска.

2. Які мае адносіны да жыцця і дзейнасці вёскі; сельскі.

В. клуб.

В. хлопец.

Вясковая інтэлігенцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

селька́р м. (се́льскі карэспандэ́нт) селько́р (се́льский корреспонде́нт)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельма́г м. (се́льскі магазі́н) сельма́г (се́льский магази́н)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельсаве́т м. (се́льскі Саве́т) сельсове́т (се́льский Сове́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

селька́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: сельскі карэспандэнт.

Нататкі селькара.

|| ж. селька́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. селька́раўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

селько́р (се́льский корреспонде́нт) селька́р, -ра м. (се́льскі карэспандэ́нт);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельма́г (се́льский магази́н) сельма́г, -га м. (се́льскі магазі́н).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельсове́т (се́льский сове́т) сельсаве́т, -та м. (се́льскі саве́т);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

быт, -у, М бы́це, м.

Агульны жыццёвы ўклад, паўсядзённае жыццё.

Сельскі б.

◊

Быту не даваць (разм.) — дакучаць, парушаючы чый-н. спакой.

|| прым. бытавы́, -а́я, -о́е.

Бытавыя паслугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

селько́р, ‑а, м.

Сельскі карэспандэнт. А Павел Вароніч быў сапраўдны селькор. Смелы і здольны. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)