за́шмарга, ‑і,
Вузел са
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́шмарга, ‑і,
Вузел са
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспро́мт, ‑а,
1. Верш, музычны твор і пад., створаныя адразу, без папярэдняй падрыхтоўкі; прамова, трапны адказ, сказаныя без папярэдняга абдумвання.
2.
[Ад лац. expromptus — гатовы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сарафа́н ’руская верхняя жаночая вопратка ў выглядзе асобай крою
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сарафа́н, ‑а,
Руская верхняя жаночая вопратка ў выглядзе асобага крою
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прачу́лы, ‑ая, ‑ае.
Напоўнены вялікім пачуццём.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паэ́ма, ‑ы,
1. Вялікі вершаваны твор з апавядальным або лірычным сюжэтам.
2.
3. Музычны твор
[Грэч. póiēma.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вясе́лле, ‑я,
1. Абрад шлюбу і ўрачыстасць, святкаванне, звязанае з гэтым.
2. Шлюбны поезд.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свабо́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не ведае прыгнёту, эксплуатацыі, заняволення, які карыстаецца свабодай (у 2 знач.).
2. Які валодае дзяржаўнай незалежнасцю, суверэнны.
3. Які не з’яўляецца рабом, прыгонным.
4. Які мае права, магчымасць распараджацца сабою па ўласнаму жаданню; незалежны, не звязаны ні з кім якім‑н. абавязкамі, адносінамі.
5. Які не ведае перашкод, абмежаванняў.
6. Бесперашкодны, неабмежаваны законам.
7. Які адбываецца, працякае лёгка, без перашкод, цяжкасцей.
8. Нікім, нічым не заняты; пусты, вольны.
9.
10. Больш чым дастатковы па велічыні; раскошны.
11. Які ні да чаго не прымацаваны, ні з чым не злучаны.
12. Які не перадае руху іншым часткам механізма, вызвалены ад счаплення, ад нагрузкі.
13. Які не знаходзіцца ў хімічным злучэнні з чым‑н.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арце́ль, ‑і;
Аб’яднанне асоб той або іншай прафесіі (рамяства) для супольнай працы з удзелам у даходах паводле дамоўленасці і агульнай адказнасці таварыства.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эмансіпа́цыя, ‑і,
Вызваленне ад якой‑н. залежнасці, прыгнёту; адмена якіх‑н. абмежаванняў.
[Лац. emancipatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)