Verbum

распу́шчаны, -ая, -ае.

1. Недысцыплінаваны.

Р. хлапец.

2. Які свабодна па́дае, не сабраны разам (пра валасы).

Распушчаныя валасы.

|| наз. распу́шчанасць, -і, ж. (да 1 знач.).

распе́цца, -пяю́ся, -пяе́шся, -пяе́цца; -пяёмся, -пеяце́ся, -пяю́цца; зак.

1. Прапеўшы некаторы час, запець лёгка і свабодна.

2. Пачаўшы пець, захапіцца спевамі.

|| незак. распява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

на́пуск, -у, м.

1. гл. напусціць.

2. Частка адзення, якая свабодна звісае, выступае над чым-н.

Кофтачка з напускам.

3. Спуск сабак на звера ў час палявання (спец.).

до́ма, прысл.

У сваёй хаце, кватэры, там, дзе жывеш.

Пасля работы ён заўсёды д.

◊

Не ўсе дома ў каго (разм.) — пра дзівака, дурнаватага чалавека.

Як дома — вольна, свабодна.

махры́, -о́ў, адз. махо́р, -хра́, м.

1. Свабодна звісаючыя ніткі, шнуркі па краях якой-н. тканіны.

Хустка з махрамі.

2. Пялёсткі ў махровых кветках.

3. Тонкія адгалінаванні кораня расліны.

бант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Стужка, завязаная ў выглядзе вузла і дзвюх або некалькіх свабодна выпушчаных петляў.

Б. у косах.

|| памянш. ба́нцік, -а, мн. -і, -аў, м.