сасцяба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і сасцёбацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Сасцябаць сябе венікам і пад. Сасцябацца бярозавым венікам.

2. Прыйсці ў непрыгоднасць, стаць карацейшым ад сцябання (пра венік, пугу і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасцёбваць несов., разг.

1. исхлёстывать;

2. (кнутом листья — и т.п.) сбива́ть;

1, 2 см. сасцяба́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)