сасла́ць, сашлю́, сашле́ш, сашле́; сашлём, сашляце́, сашлю́ць; сашлі́; сасла́ны; зак., каго (што).
У якасці пакарання прымусова адправіць на пасяленне (у аддаленую мясцовасць).
С. у Сібір.
|| незак. ссыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. ссы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.
|| прым. ссы́лачны, -ая, -ае і ссы́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́сланы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выслаць 1.
2. у знач. наз. вы́сланы, ‑ага, м. Разм. Ссыльны, сасланы.
вы́сланы 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выслаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ссы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ссылаць — саслаць. Ссылка на катаржныя работы. // Вымушанае знаходжанне на пасяленні.
2. Месца, куды сасланы хто‑н. Праз сібірскую ссылку, Выгнанні, Разліў Ён [Ленін] дарогай сваёй Нас павёў у паходы. Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасяле́нец, ‑нца, м.
1. Той, хто пасяліўся на новым месцы. Пасяленцы на неабжытых землях.
2. У дарэвалюцыйнай Расіі — сасланы на пасяленне чалавек. [Павел Лукіч:] — Глухія нашы ваколіцы сярод непраходных балот былі .. месцам высылкі для тых, хто ў чым правініўся перад дзяржавай. Пасяленцы абзаводзіліся сем’ямі і заставаліся назаўсёды. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
у́сланный
1. пасла́ны; вы́сланы, мног. павысыла́ны; адасла́ны, мног. паадсыла́ны; засла́ны, мног. пазасыла́ны; сасла́ны, мног. пассыла́ны;
2. пасла́ны; см. усла́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)