куш м., разг. куш;

сарва́ць к. — сорва́ть куш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сорва́ть сов.

1. сарва́ць, мног. пазрыва́ць;

сорва́ть я́блоко сарва́ць я́блык;

2. (снять рывком что-л. одетое) сарва́ць, мног. пазрыва́ць садра́ць, мног. паздзіра́ць;

сорва́ть ша́пку сарва́ць (садра́ць) ша́пку;

3. (взять лишнее) прост. злупі́ць, мног. пазлу́пліваць, садра́ць, мног. паздзіра́ць;

4. (стошнить) прост. вы́рваць, вы́ванітаваць;

5. (выместить) разг. спагна́ць;

сорва́ть зло́бу спагна́ць злосць;

◊

сорва́ть поцелу́й сарва́ць пацалу́нак;

сорва́ть го́лову сарва́ць галаву́;

сорва́ть ма́ску (с кого) сарва́ць ма́ску (з каго);

сорва́ть се́рдце (на ком, на чём) спагна́ць злосць (на кім, на чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схво́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Хвастаючы, збіць, сарваць. Схвоснуць кветку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сдёрнуть сов. сарва́ць, мног. пазрыва́ць; (стащить) сцягну́ць, мног. пасця́гваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшмо́ргаць, -аю, -аеш, -ае, -аны; зак., што (разм.).

Шморгаючы, сарваць лісце і пад.

А. бярозавае лісце.

|| незак. абшмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. абшмаргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сарві́ла ’сарвігалава’ (Бяльк.). Ад сарва́ць < рваць з суф. ‑іла (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 42).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

саску́бці, -бу́, -бе́ш, -бе́; -бём, -бяце́, -бу́ць; -бі́; -бены; зак., што.

1. Скубучы, сарваць.

С. траву.

2. Зрабіць шэрсць прыгоднай для прадзення.

|| незак. саскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і саску́бваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сарваць.

зрыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчыпа́ць, -шчыплю́, -шчы́плеш, -шчы́пле; -шчыпі́; -шчыпа́ны; зак., што.

Шчыпаючы сарваць, вырваць што-н.

С. шчаўе.

С. лусту хлеба.

|| незак. сашчы́пваць, -аю, -аеш, -ае; аднакр. сашчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты.

|| наз. сашчы́пванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назрыва́ць сов. (во множестве) сорва́ть; сдёрнуть; снести́; см. сарва́ць I 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)