рэ́ха-ме́тад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ха-ме́тад рэ́ха-ме́тады
Р. рэ́ха-ме́таду рэ́ха-ме́тадаў
Д. рэ́ха-ме́таду рэ́ха-ме́тадам
В. рэ́ха-ме́тад рэ́ха-ме́тады
Т. рэ́ха-ме́тадам рэ́ха-ме́тадамі
М. рэ́ха-ме́тадзе рэ́ха-ме́тадах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́ха-рэзана́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ха-рэзана́тар рэ́ха-рэзана́тары
Р. рэ́ха-рэзана́тара рэ́ха-рэзана́тараў
Д. рэ́ха-рэзана́тару рэ́ха-рэзана́тарам
В. рэ́ха-рэзана́тар рэ́ха-рэзана́тары
Т. рэ́ха-рэзана́тарам рэ́ха-рэзана́тарамі
М. рэ́ха-рэзана́тары рэ́ха-рэзана́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́ха-сігна́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ха-сігна́л рэ́ха-сігна́лы
Р. рэ́ха-сігна́лу рэ́ха-сігна́лаў
Д. рэ́ха-сігна́лу рэ́ха-сігна́лам
В. рэ́ха-сігна́л рэ́ха-сігна́лы
Т. рэ́ха-сігна́лам рэ́ха-сігна́ламі
М. рэ́ха-сігна́ле рэ́ха-сігна́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

э́хо рэ́ха, -ха ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шматразо́вы, -ая, -ае.

Які паўтараецца ці паўтараўся шмат разоў.

Шматразовае рэха.

|| наз. шматразо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́дгулле, -я, н.

1. Адбіццё гуку, рэха.

2. перан., чаго. Тое, што і водгук (у 4 знач.).

В. вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́шчак, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Пералівісты дрыжачы гук; трэль.

Салаўіны п.

2. Водгук, рэха.

Застукаў дзяцел, і пайшоў па лесе п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., каму-чаму.

1. Выконваць другую партыю пры спяванні або ігры на музычным інструменце (спец.).

Бас уторыць тэнару.

2. Паўтараць якія-н. гукі.

Лясное рэха ўторыць стуку сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгало́ссе, ‑я, н., зб.

Тое, што і адгалосак. Толькі рэха далятала, Звонкай песні адгалоссе. Гілевіч. Сціхла трывожнае адгалоссе стрэлаў, і зноў рэха насіла над балотамі роспачлівую песню шакалаў. Самуйлёнак. У гарах гулка пакацілася адгалоссе. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стогн, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Жаласны енк, выкліканы болем або вялікім горам; выражэнне пакуты, адчаю.

Стогны хворых.

2. перан. Пра працяглы гук, шум, гул ад чаго-н.

Цяжкім стогнам аддалося рэха ва ўсіх канцах лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)