падва́жнік м., разг. рыча́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падва́га, -і, ДМ -ва́зе, мн. -і, -ва́г, ж.

Рычаг для пад’ёму цяжару.

|| прым. падва́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вага́р, -ра́ м., разг. рыча́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Мерна разгойдваць што-н. зверху ўніз або з боку ў бок.

В. рычаг.

|| зак. павага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рычажо́к, ‑жка, м.

Памянш. да рычаг (у 2 знач.); маленькі рычаг. Гэта была пішучая машынка. Новенькая, з бліскучымі рычажкамі і клавішамі. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднапле́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адно плячо. Аднаплечы рычаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́мпель, ‑я, м.

Спец. Рычаг, пры дапамозе якога паварочваюць руль.

[Ад гал. roerpen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнапле́чы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае роўныя плечы (у 4 знач.). Раўнаплечы рычаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вага́р ’рычаг’ (БРС). Суфіксальнае ўтварэнне ад ваг ’рычаг’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

педа́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Нажны рычаг у машынах і музычных інструментах.

П. тормаза, раяля.

Націснуць на ўсе педалі (таксама перан.; прыняць усе меры для паскарэння, дасягнення чаго-н.; разм.).

|| прым. педа́льны, -ая, -ае.

Дзіцячая педальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)