маларухо́мы, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова рухомы. Маларухомае сучляненне касцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́я, -і, мн. -і, рэй і -яў, ж. (спец.).

Рухомы папярочны брус на мачце, які служыць для мацавання парусоў, устаноўкі антэн і падачы сігналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчу́пальцы, -аў, адз. -льца, -а, н.

Рухомы орган для захоплівання ежы ў насякомых і ў некаторых іншых жывёл.

|| прым. шчу́пальцавы, -ая, -ае.

Тып шчупальцавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агітпо́езд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяльна абсталяваны чыгуначны састаў, што выкарыстоўваецца як рухомы агітпункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́парт, ‑а, М ‑рце, м.

Рухомы вузел металарэзных і дрэваапрацоўчых станкоў, які ўтрымлівае разец.

[Фр. support.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плынь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Імкліва цякучая водная маса.

Рачная п.

2. Рухомы паток паветра.

Паветраная п.

Людская п. (перан.).

3. перан. Кірунак у якой-н. сферы дзейнасці.

Палітычныя плыні.

Літаратурная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подвижно́й и подви́жный

1. (двигающийся, передвижной) рухо́мы;

подвижно́е равнове́сие хим. рухо́мая раўнава́га;

подвижно́е ударе́ние лингв. рухо́мы на́ціск;

подвижно́й лазаре́т рухо́мы лазарэ́т;

подвижно́й мост рухо́мы мост;

2. (отличающийся лёгкостью, живостью в движениях) руха́вы; (живой) жва́вы; (гибкий) гі́бкі, гну́ткі;

подвижный ребёнок жва́вае (руха́вае) дзіця́;

подвижно́й ум перен. гі́бкі (гнуткі) ро́зум;

подвижное лицо́ руха́вы твар;

подвижные и́гры руха́выя (жва́выя) гу́льні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяртлю́г, вертлюга́, мн. вертлюгі́, вертлюго́ў, м. (спец.).

1. Рухомы канец сцегнавой косці, які ўваходзіць у чашку таза.

2. Злучальнае звяно дзвюх частак механізма, якое дазваляе адной з іх вярцецца вакол сваёй восі.

|| прым. вяртлю́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мабі́льны, -ая, -ае.

1. Рухомы, здольны хутка перамяшчацца.

Мабільныя войскі.

2. перан. Здольны хутка дзейнічаць, прымаць рашэнні.

3. Звязаны з функцыянаваннем пераносных радыётэлефонаў.

Мабільная сувязь.

М. тэлефон.

|| наз. мабі́льнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мабі́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны хутка перамяшчацца; рухомы. [Хукін:] — Хто думае наступаць, той заўсёды клапоціцца наконт разведкі: мабільнай, гібкай, разумнай, а калі трэба — дзёрзкай. Алешка.

[Ад лац. mobilis — рухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)