двуство́лка (охотничье ружьё) дубальто́ўка, -кі ж., двухство́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заряжа́ть несов., в разн. знач. зараджа́ць; (ружьё — ещё) разг. набіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охо́тничий паляўні́чы;

охо́тничье ружьё паляўні́чая стрэ́льба;

охо́тничья соба́ка паляўні́чы саба́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ружжо́ ’стрэльба’ (ТСБМ), ружʼё ’тс’ (Сл. ПЗБ), ружʼе́ ’тс’ (ТС), ружэ́йны ’які мае адносіны да ружжа’, ’які праводзіцца з ружжом’ (ТСБМ). З рус. ружьё, якое першапачаткова ўжывалася ў зборным значэнні ’зброя ўвогуле’, як і оружье́, ад якога паходзіць. Оружье́/оружие ’гармата; зброя’ < прасл. *orǫžьje (дзе ž < g) з тым жа коранем *rǫg‑, што і ў *rǫgati (гл. ругнуцца). Разглядаецца адначасова як вынік кантамінацыі з прасл. *orǫdьje ’гармата’ (Чарных, 2, 606) насуперак Фасмеру. Апошні, акрамя таго, лічыць, што оружье — царкоўнаславянізм пры спрадвечнай форме ружьё (Фасмер, 3, 154). Паводле Адзінцова (Этимология–1985, 123), адпадзенне пачатковага галоснага адбылося па-за межамі Расіі, што сумнеўна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

противота́нковый воен. супрацьта́нкавы;

противота́нковое ружьё супрацьта́нкавае ружжо́;

противота́нковая оборо́на супрацьта́нкавая абаро́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паляўні́чы

1. прил. охо́тничий;

~чая стрэ́льба — охо́тничье ружьё;

2. в знач. сущ. охо́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духавы́ в разн. знач. духово́й;

д. арке́стр — духово́й орке́стр;

~ва́я стрэ́льба — духово́е ружьё;

~ва́я — пе́чка духова́я печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духово́й в разн. знач. духавы́;

духово́й орке́стр духавы́ арке́стр;

духова́я печь духава́я печ;

духово́е ружьё духаво́е ружжо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заряди́ть​I сов., в разн. знач. зарадзі́ць; (ружьё — ещё) разг. набі́ць;

заряди́ть фотоаппара́т зарадзі́ць фотаапара́т;

заряди́ть аккумуля́тор зарадзі́ць акумуля́тар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изготовля́ть несов.

1. (вырабатывать, производить) вырабля́ць; рабі́ць;

2. (подготовлять) падрыхто́ўваць;

изготовлять ружьё (к бо́ю) падрыхто́ўваць стрэ́льбу (да бо́ю);

3. (стряпать) гатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)