ро́зан м. (цветок) разг. ру́жа, -жы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́мбавы лес., сад. шта́мбовый;

~вая ру́жа — шта́мбовая ро́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рададэ́ндран, -а і -у, м.

1. -а. Вечназялёная расліна сямейства верасовых з тоўстым лісцем і вялікімі прыгожымі кветкамі; альпійская ружа.

2. -у. Зараснікі гэтай расліны.

|| прым. рададэ́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шта́мбовый лес., сад. шта́мбавы;

шта́мбовая ро́за шта́мбавая ру́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мнагакве́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З вялікай колькасцю кветак (аб раслінах). Мнагакветная ружа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шта́мбавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае прамы доўгі ствол, сцябло без бакавых адгалінаванняў. Штамбавая ружа. Штамбавы агрэст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ружакве́тныя, ‑ых.

Сямейства дрэў, кустоў і травяністых раслін, да якіх адносіцца ружа, маліна, яблыня, груша, сліва і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калю́чы, -ая, -ае.

1. Які мае калючкі, з калючкамі.

К. дрот.

Калючая ружа.

2. Які колецца, робіць уколы.

Калючая барада.

К. ржэўнік.

3. перан. Са злой насмешкай, нядобры.

Калючае слова.

К. позірк.

4. перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы, злосны (пра чалавека).

|| наз. калю́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Талача́нка ’ружа, шыпшына, Rosa cinnamomea L.’ (маг., Кіс.), рус. смал. талача́нка ’тс’. Паводле Фасмера (4, 15), няяснага паходжання; магчыма, да талакно (гл.) пад уплывам вядомага на той жа тэрыторыі талача́ннік ’талакнянка’ (Кіс.), што звязана з падобнай кансістэнцыяй пладоў ці выкарыстаннем суквеццяў, параўн. навуковую назву ружа кары́чная, рус. роза кори́чная (ад карыца, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прышчапі́цца сов., в разн. знач. приви́ться;

ру́жа до́бра ~пі́лася — ро́за хорошо́ привила́сь;

во́спа ~пі́лася — о́спа привила́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)