Verbum

пляска́ты, -ая, -ае.

Роўны, без звычайнай пукатасці, з гладкай паверхняй.

П. камень.

|| наз. пляска́тасць, -і, ж.

адэква́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Такі, які поўнасцю супадае, роўны чаму-н.

Адэкватныя паняцці.

|| наз. адэква́тнасць, -і, ж.

стро́мкі, -ая, -ае.

1. Круты, абрывісты.

С. ўзгорак.

2. Роўны і высокі.

Стромкая бяроза.

|| наз. стро́мкасць, -і, ж.

парытэ́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Роўны, які ажыццяўляецца на аснове парытэту.

Парытэтнае прадстаўніцтва.

На парытэтных пачатках.

|| наз. парытэ́тнасць, -і, ж.

раўня́, -і́, ж. (разм.).

Чалавек, роўны другому па якіх-н. прыкметах (узрост, сацыяльнае становішча, веды і пад.).

Ён табе не р.

то́рны, -ая, -ае.

Пра дарогу: наезджаны, гладкі, роўны.

Т. шлях.

Ісці па торнай дарожцы (таксама перан.: выбраць звычайны шлях, неарыгінальнае рашэнне).

петы́т, -у, М -ты́це, м.

Дробны друкарскі шрыфт з вышынёй літар каля 3 мм (кегль роўны 8 пунктам).

|| прым. петы́тны, -ая,-ае.

го́нкі, -ая, -ае.

1. Хуткі, імклівы ў руху.

Гонкая плынь ракі.

Г. човен.

2. Высокі і роўны (пра дрэвы).

Гонкія сосны.

|| наз. го́нкасць, -і, ж.

карне́т¹, -а, М -не́це, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

У царскай арміі: афіцэрскі чын у кавалерыі, роўны падпаручніку пяхоты, а таксама афіцэр, які меў гэты чын.

разло́жысты, -ая, -ае.

1. Развесісты, раскідзісты, шырокі (пра дрэвы, крону, галіны і пад.).

Разложыстая ліпа.

2. Шырокі, пакаты; адкрыты, роўны.

Р. луг.

|| наз. разло́жыстасць, -і, ж.