перакрышы́ць, ‑крышу, ‑крышыш, ‑крышыць; зак., што.

1. Пакрышыць, раздзяліць, раздрабіць што‑н. поўнасцю або ўсё, многае. Трэба яшчэ горы перавярнуць, пакуль дойдзе чарга да пасадкі. Ачыстка, раўнаванне. А затым — узварушыць здзірванелы пласт дыскамі. Усе дзікія карэнні перакрышыць, павыцягваць... Тады трактар. Кулакоўскі.

2. Парэзаць, пасекчы што‑н. яшчэ раз, нанава. Перакрышыць тытунь драбней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обка́тка​I ж.

1. ука́чванне, -ння ср., абка́чванне, -ння ср., абле́пліванне, -ння ср., абсыпа́нне, -ння ср.;

2. раўнава́нне, -ння ср., уе́зджванне, -ння ср.; абабіва́нне, -ння ср.;

3. аб’е́зджванне, -ння ср.; см. обка́тывать​I 1—3;

4. (поезд, идущий пробным рейсом) абка́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)