Расквялі́ць, росквелі́ть ’раздражняць (рану)’, таксама з далейшым фанетычным развіццём кв‑ → цв‑: расцвялі́ць, расцве́ліць, расцвілі́ць, росцвілі́ць ’тс’ (мазыр., лельч., лях., петрык., валож., стол., ЛА, 3). Параўн. рус. расквели́ть — ’давесці дзіця да плачу’. Да квяліць, цвяліць (гл.), але прыведзеныя тут значэнні ’дражніць, крыўдзіць’ з’яўляюцца, як падаецца, другаснымі. Сюды ж раскве́ліць ’разжаліць’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разбереди́ть сов.

1. (вызвать боль) разверадзі́ць, развярэ́дзіць, раздражні́ць, раз’я́трыць, расцвялі́ць;

разбереди́ть ра́ну разверадзі́ць (развярэ́дзіць, раздражні́ць, раз’я́трыць, расцвялі́ць) ра́ну;

2. перен. (растревожить, разволновать) растрыво́жыць, расхвалява́ць;

разбереди́ть ду́шу растрыво́жыць (расхвалява́ць) ду́шу;

3. перен. (возбудить, усилить) раздражні́ць;

разбереди́ть самолю́бие раздражні́ць самалю́бства;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)